De Eikenprocessierups heeft zijn naam te danken aan het feit dat de rups eikenbladeren eet en aan de manier waarop de rupsen zich verplaatsen van boom naar boom en van stam tot tak.
Dit doen ze namelijk achter elkaar aan (in processie) Nadat ze in het voorjaar tussen april en augustus 5 x ververvellen verpopt de rups en groeit uit tot een Eikenprocessievlinder
Eikenprocessierupsen eten voornamelijk s ’nachts en blijven overdag in hun van spinsels gebouwde nesten. Vaak merk je het pas aan de kaalgevreten boom dat er eikenprocessierupsen in aanwezig zijn. Af en toe komt het voor dat de processierups bij gebrek aan eikenbomen voor een andere boomsoort kiest. Als de rups verpopt is het probleem van de brandharen nog niet verdwenen want deze blijven achter op de boom en het duurt een aantal jaar voordat ze vergaan.
Brandharen
Het grote probleem dat we met de eikenprocessierups hebben, zijn de brandharen die ze verspreiden. Dit zijn niet de grote lichtgekleurde haren die we kunnen zien, maar het zijn, niet met het blote oog zichtbare brandhaartjes die de rupsen als het ware kunnen afschieten als ze zich bedreigd voelen. Ook is het mogelijk om in contact te komen met de brandhaartjes die door de wind meegevoerd zijn in de buurt van eikenbomen. Iedere rups bezit duizenden van deze kleine brandhaartjes. Brandhaartjes kunnen doordat ze kleine weerhaakjes hebben en mierenzuur bevatten grote irritatie aan je huid opleveren.
Gezondheidsproblemen
Los van de vervelende jeuk (die meestal na een paar uur ontstaat) kunnen er ontstekingen ontstaan en astmatische reacties veroorzaakt worden. De huiduitslag verdwijnt vaak met een paar weken. Als je kleding met brandhaartjes in aanraking is geweest adviseren we ze grondig te wassen (boven de 60 graden). Ook het in contact komen met ogen en slijmvliezen kunnen heftige reacties veroorzaken. Raadpleeg daarom bij twijfel altijd een arts.